Στα πλαίσια του περιβαλλοντικού προγράμματος «Παρατήρηση δασών» το Γυμνάσιο Θερμής Λέσβου πραγματοποίησε τριήμερη εκδρομή στην Χίο κατά το διάστημα 26-28/3/2011. Θέλουμε να ευχαριστήσουμε το ΚΠΕ Χίου για την βοήθειά του, καθώς και τον κύριο Χαλάτση με τον οποίο διαβήκαμε με ασφάλεια το πανέμορφο φαράγγι των Καμπιών. Θα κάνουμε, όμως, ιδιαίτερη αναφορά στην Καλλιμασιά και τον εκεί εθελοντή ξεναγό μας, κύριο Δημήτρη Μελαχρινούδη. Χωρίς την οπτική του, τις γνώσεις του και την άρτια και λεπτομερή ξενάγησή του στη μυρωδάτη και χρωματιστή φύση του χωριού και στα δυο εξαιρετικά μουσεία, το Λαογραφικό κι εκείνο της Φυσικής και Φαρμακευτικής Ιστορίας, θα γυρίζαμε σίγουρα φτωχότεροι σε εικόνες και σε υλικό για την εργασία μας.
 Αρχικά, η Καλλιμασιά μας κέρδισε με τη γραφικότητα των σοκακιών της, το βοτσαλωτό της εκκλησίας της και το χαμόγελο των κατοίκων της. Ο καημός μας που δεν μπορέσαμε να παίξουμε ποδόσφαιρο στο φρέσκο γρασίδι του γηπέδου της έσβησε όταν είδαμε τους λαλάδες και μάθαμε ότι οι ολλανδοί πήραν τις τουλίπες μας και τις έκαναν σύμβολο της χώρας τους. Και μετά, όσο ο κύριος Δημήτρης μας εξηγούσε την επίπονη διαδικασία παραγωγής της μαστίχας, εμείς τρίβαμε και μυρίζαμε τα φύλλα του σκίνου, αλλά δεν χορτάσαμε την ευωδιά τους και γευτήκαμε τα ξεχασμένα κομματάκια στα κεντήματα. Εννοείται ότι αγοράσαμε όλοι φυσική μαστίχα για τις μαμάδες μας, ευελπιστώντας να τις ταξιδέψουμε για λίγο στην μυροβόλο Χίο. Όταν σταματήσαμε να χοροπηδάμε στην εξοχή, πήγαμε στο λαογραφικό μουσείο και μείναμε με ανοιχτό το στόμα από το μέγεθος και τον πλούτο του. Ο οδηγός μας φρόντισε να το γυρίσουμε όλο, δωμάτιο το δωμάτιο, ζωντανεύοντας εύκολα την καθημερινή ζωή των παλιών. Είχαμε πολλές απορίες, γιατί είχε μέσα πράγματα που δεν είχαμε ξαναδεί, ούτε φανταζόμασταν ότι μπορούσαν να υπάρξουν. Στους αλλοτινούς καιρούς η ζωή ήταν δύσκολη, αποφασίσαμε και σκύψαμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον πάνω από το σαμάρι. Το βρήκαμε ίδιο με αυτά που χρησιμοποιούμε στο νησί μας, γνώριμο αντικείμενο, βλέπετε. Μπορέσαμε να συγκρίνουμε, επίσης, με ευκολία τις παραδοσιακές μας στολές. Κάποια στιγμή πήγαμε και στο διπλανό μουσείο, όπου μεγάλη εντύπωση μας έκαναν τα βαλσαμωμένα ζώα στο τμήμα φυσικής ιστορίας, ενώ η δασκάλα μας είχε κολλήσει στην φαρμακευτική ιστορία και είδαμε και πάθαμε να την τραβήξουμε να φύγουμε γιατί, πια, είχαμε ξεπνοήσει. Κύριε Μελαχρινούδη, ειλικρινά ευχαριστούμε για όσα μοιραστήκατε μαζί μας, Να χαίρεστε το ωραίο νησί σας. Θα ξανάρθουμε με μεγάλη μας χαρά.

 Δείτε ΕΔΩ την παρουσίαση του προγράμματος.